| بررسی اثربخشی رویکرد روش درمانی تیچ بر کنترل خشم و بهبود روابط اجتماعی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در شهرستان کامیاران |
| کد مقاله : 1089-2TSSNCONF |
| نویسندگان |
|
سیف الله رحمانی * استادیار، گروه آموزشی روانشناسی و مشاوره، دانشگاه فرهنگیان ،تهران، ایران |
| چکیده مقاله |
| چکیده اختلال طیف اوتیسم اختلالی عصبی رشدی است که با نقص مداوم در ارتباط اجتماعی و تعاملات اجتماعی دوجانبه و الگوها، علایق، رفتارها و فعالیت‌های تکراری و محدود همراه است که در حدود 1 نفر از هر 100 نفر در سراسر جهان رخ می‌دهد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی رویکرد روش درمانی تیچ بر کنترل خشم و بهبود روابط اجتماعی در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در شهرستان کامیاران انجام شد. روش پژوهش از نوع طرح‌های مداخله‌ای به شیوه نیمه‌آزمایشی و از نوع طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با دو گروه آزمایش و گواه می‌باشد که نمونه‌ها با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب، و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گروه گواه جایگزین شدند. جامعة آماری، کلیة کودکان اوتیسم 5 تا 14 سالة شهر کامیاران که در سال 1402-1401 به تعداد 42 نفر می‌باشند که به صورت تصافی در هر دو گروه 21 نفری قرار گرفتند. جهت جمع‌آوری داده‌ها پیش از مداخله و بعد از آن از سیاهه خشم نواکو (1986) و پرسشنامه مهارت‌های اجتماعی کودکان دچار اختلال‌های اوتیسم بیلینی و هوپف (2007) استفاده شد. برای مداخلات درمانی نیز از بسته آموزشی روش درمانی آموزشی (تیچ) (1966) استفاده شد. نتایج نشان داد بین دو گروه آزمایش و گواه در زمینه شاخص‌های خشم و مهارت اجتماعی تفاوت معناداری وجود دارد. یافته نشان می‌دهد که روش‌های مداخله‌ای مبتنی بر آموزش مهارت به خود کودکان با والدین و مربیان می‌تواند به بهبود مهارت‌های زندگی از جمله روابط اجتماعی و کنترل خشم کمک کند. |
| کلیدواژه ها |
| کلیدواژه‌ها: اختلال اوتیسم، روابط اجتماعی، کنترل خشم، روش تیچ |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
