| اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اجتناب تجربه ای و معنای زندگی مادران کودکان ناشنوا |
| کد مقاله : 1101-2TSSNCONF |
| نویسندگان |
|
اکرم سجودی1، ارکان خوش کلام *2 1مربی، معلم 2مامور تمام وقت آموزشی، گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان استان کردستان |
| چکیده مقاله |
| هدف این پژوهش با هدف تعیین اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر اجتناب تجربه ای و معنای زندگی مادران کودکان ناشنوا انجام شد. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه مادران کودکان ناشنوا شهر دزفول در سال 1402 بودند. حجم نمونه پژوهش شامل 30 نفر از مادران بود که با روش نمونه گیری هدفمند و با توجه به ملاک های ورود و خروج مطالعه انتخاب شدند. گروه آزمایش مداخله درمانی را در هشت جلسه 90 دقیقه ای هفتگی دریافت نمودند. مقیاس های مورد استفاده در این پژوهش شامل اجتناب تجربه ای و معنای زندگی مادران کودکان ناشنوا بود. و از ابزار پرسشنامه اجتناب از تجربه گامز و پرسشنامه معنای زندگی استایگر و فرایزر مورد استفاده قرار گرفته است. داده ها با آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: یافته ها نشان داد بین گروه های آزمایش و گواه از نظر اجتناب تجربه ای و معنای زندگی تفاوت معنی داری وجود داشت ( 001/0p< ). به عبارت دیگر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی باعث کاهش اجتناب تجربه ای و افزایش معنای زندگی شد. درنتیجه گیری منطبق با یافته های این پژوهش می توان مداخله شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی را به عنوان یک روش کارا جهت کاهش اجتناب تجربه ای و افزایش معنای زندگی مادران کودکان ناشنوا پیشنهاد داد. |
| کلیدواژه ها |
| شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، اجتناب تجربه ای، معنای زندگی، مادران کودکان ناشنوا. |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی |
