مقایسه پروتکل ذهن آگاهی و قصه گویی بر رفتار خودتنظیمی دانش آموزان دارای اضطراب فراگیر

کد مقاله : 1199-2TSSNCONF

نویسندگان

فاطمه دهقان نیری *، مهدی برزگر بفرویی دانشگاه آزاد میبد

چکیده مقاله

اختلال اضطراب فراگیر در دانش‌آموزان با کاهش رفتار خودتنظیمی همراه است. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی پروتکل ذهنآگاهی و قصه گویی بر رفتار خودتنظیمی دانش‌آموزان دارای اضطراب فراگیر انجام گرفت، روش تحقیق، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با 2 گروه آزمایش و 1 گروه کنترل بود. جامعهی آماری، دانش‌آموزان دارای اضطراب فراگیر دوره دوم ابتدایی شهر یزد بود و به منظور انجام تحقیق با نمونه گیری در دسترس، ابتدا یک مدرسه ابتدایی دخترانه انتخاب شد، سپس پرسشنامه اضطراب فراگیر GAD(7) (اسپیتزر و همکاران، ۲۰۰۶) در دانش‌آموزان پایه چهارم، پنجم و ششم ابتدایی اجرا گردید و 30 نفر از دانش‌آموزانی که بیشترین نمره را کسب نمودند انتخاب شدند، و سپس تصادفی در سه گروه 10 نفری (گروه آزمایش1، گروه آزمایش2 و گروه کنترل) گمارش شدند. ابتدا از هر سه گروه، پیش آزمون به عمل آمد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه خودتنظیمی (SRQ) میلر و براون (1997) بود. سپس مداخلات آموزشی طی 8 جلسه 70 دقیقهای اجرا گردید (دورهی آموزش درمان مبتنی بر ذهنآگاهی برای گروه آزمایش1 و آموزش قصه گویی برای گروه آزمایش2). پس از اتمام دورهی آموزشی از هر سه گروه، پس آزمون به عمل آمد. در نهایت داده ها با نرم افزار SPSS 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل، آموزش ذهنآگاهی اثربخشی بیشتری نسبت به آموزش قصه‌خوانی بر رفتار خودتنظیمی دانشآموزان مبتلا به اضطراب فراگیر دارد (p<0.05). بنابراین پیشنهاد میشود که در خصوص ارتقای رفتار خودتنظیمی در دانش‌آموزان دارای اضطراب فراگیر از پروتکل ذهنآگاهی استفاده شود.

کلیدواژه ها

اضطراب فراگیر، رفتار خودتنظیمی، پروتکل قصه گویی، پروتکل ذهنآگاهی.

وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر